Tesla, jeden z nielicznych producentów, który zarabia na sprzedaży pojazdów elektrcznych, pracuje nad znacznym skróceniem ładowania. Nawet do pięciu minut. Model Tesla S podłączony do domowej ładowarki potrzebuje pięciu godzin żeby akumulator naładować do połowy, co umożliwi przejechanie 200-220 kilometrów (to i tak osiągnięcie jak na napędy elektryczne w samochodach). Pierwszy postęp nastąpił w ubiegłym roku, kiedy ruszyła sieć 14 stacji superładowarek skracających ten czas do ok. 20 minut. W 2015 roku zamierza rozbudować sieć tak, by objęła 98 proc. populacji Stanów Zjednoczonych i część Kanady. Teraz przedstawiciele firmy zapewniają, że w najbliższych latach skrócą ten czas nawet do 5 minut, czyli mniej więcej tyle ile trwa tankowanie amerykańskich samochodów spalinowych.
Działające superładowarki mają moc 120 kW – znacznie wyprzedziła całą konkurencję na rynku: inne sieci osiągają 50 do 100 kW. Superładowarki działają inaczej niż zwykłe zasilacze. Samochód elektryczny ma własną ładowarkę z prostownikiem – prąd zmienny z gniazdka jest zamieniany na stały, potrzebny do ładowania akumulatora. W przypadku superładowarek zamiana prądu zmiennego na stały odbywa się poza pojazdem.
By skrócić czas ładowania nie wystarczy ładowarka o większej mocy. To także kwestia elektroniki monitorującej baterie i systemu chłodzącego. Tesla wciąż usprawnia te komponenty licząc na dalsze obniżenie czasu ładowania. Szybkie ładowanie może przegrzać i zniszczyć akumulator, stąd elektroniczny nadzór jest niezbędny. Ale jest też druga strona medalu: by zaspokoić potrzeby sieci szybkiego ładowania trzeba usprawnić także działanie sieci elektroenergetycznych. Szczególnie jeśli kierowcy często będą korzystać z superładowarek – zachodzi obawa przeciążenia sieci. A te zmiany będą kosztować. Alternatywą mogą być stacje wymiany baterii. Tesla także rozwija te rozwiązania, ale na razie efekty nie są zadowalające.
